Osobowość Jamesa Norringtona

Aletheia

Oświadczyny, inspekcja Jackowych effects, końcowe "This is a beautiful sword" do Willa... Można by dołożyć prequelowe "short drop and sudden stop". Ceremonia nominacji jest oczywiście jego z definicji, ale raczej zbyt "szerokoplanowa" i "tłumna" jak na scenę jednej postaci. Niby wszędzie tam pozostali odwracają uwagę ile wlezie, szczególnie Elizabeth przy oświadczynach i Jack przy inspekcji, ale jednak to niewątpliwie Jamesowe sceny, nawet w pierwszym oglądaniu. Choć owszem - PO obejrzeniu, te sceny i zarazem postać niekoniecznie muszą być zapamiętane.

Karottka

Och, Beckett też ma swą urodę Laughing

W przeciwieństwie do James'a, do tego pierwszego nie musiałabym się wspinać, bo sama mam niewiele więcej wzrostu Laughing

Co do wyznania - jak to wyznanie. Już zaliczyłam jeden projekt na portret pana Norrington'a, ale nie mam na razie czasu... <chlip> Very Happy

Jak dla mnie generalnie w CBP znalazłoby się kilka scen, w których James jest głównym, pierwszym bohaterem. A nawet i w DMC, kiedy opowiada swoją historię Gibbs'owi.

Marta

Aletheia

Karottka

Tutaj, czy w wątku o rysunkach? Oczywiście dam znać Smile

Głos obu panów należy do takich, które budzą u mnie poczucie bezpieczeństwa i opieki, więc i ja dołączę się do głębokich przemyśleń na temat wielce pięknych cechach głównie James'a, które można wyczytać wyłącznie z ust. Bo jeśli chodzi o mnie, na to patrzę w pierwszej kolejności - na głos i uśmiech. Wink

A pan Norrington może się pochwalić bardzo ujmującym uśmiechem

Isabella

Jak dla mnie wszyscy bohaterowie mają niesamowite głosy, bardzo charakterystyczne. No i akcenty Laughing

A wracając do Norringtona, jego najlepszy moment ever (jak dla mnie) to jego pierwsza scena w DMC Very Happy

] So am I worthy to serve under Captain Jack Sparrow? <- uwielbiam jak to mówi Laughing

Aletheia

Marta

To ja Ci przyniosę poduszkę, bo akurat na te słowa jestem widać odporna Wink

Aletheia

[czeka z mdleniem na poduszkę] Ale dlaczego? Sam ton - we wszystkich kolejnych odcieniach - już wystarcza, żeby mnie rozmazać... The pursuit cost me my Crew, my commission, and my life. Crying or Very sad

Marta

[kładzie i wygładza porządnie]
Nie wiem, jakoś tak... słowa nad skrzynią o szansie na odkupienie i zdeterminowane spojrzenie bardziej mnie ruszają niż ten speech na Tortudze.

Aletheia

Aha. No, Norrington w nastroju bojowym też jest mrau, jak najbardziej! Ale w Tortudze jest taki gorzko załamany i... zarazem niebezpieczny... No, nie umiem tego opisać. Very Happy

Karottka

Właśnie. Najlepsze jest to, że ja naprawdę nie wiem, czy spodziewałabym się po nim takiej stanowczości, jaką ukazał w DMC.

Aletheia

Ragetti Ragettim, ale Norrington to jest dopiero dobry! [link widoczny dla zalogowanych], [link widoczny dla zalogowanych] Zdziwiony

Marta

Dzisiaj mi się to nawet rzuciło w oczy, ale nie zastanawiałam się nad tym głębiej Smile

Później, przy Jonesie i jego Fundamentalnym Pytaniu. Zdziwiło mnie, że Norrington ostatkiem sił ciągnął, ledwo podniósł tę rękę, a tu wbite na wylot i jeszcze wystaje. I to - no właśnie - jeszcze lewą, słabszą ręką. A on tu się od początku zamierza. Naturalnie byłoby, że podczas ćwiczeń parę razy przełożył broń do lewej ręki, inaczej w walce ze zranioną prawą byłby bez szans, ale żeby obiema tak dobrze władać...? Od razu pomyślał o pistolecie i chciał mieć prawą wolną...

Aletheia

O, też właśnie pomyślałam o pistolecie. Co nie przeszkadza, że mógłby być faktycznie częściowo oburęczny, przynajmniej z bronią.

A tak w ogóle, dlaczego on w tej scenie tak głupio staje? No wiadomo, kamera itede, ale pomijając kwestię kompozycyjną, to trochę bez sensu. Stanąłby odwrotnie, od razu miałby jednocześnie Bootstrapa od prawej ręki i linę z uciekinierami na oku, bez odwracania.

Marta

Jak odwrotnie? Stał tak, żeby zasłonić Elizabeth, a broń w prawej chyba też dla większego zasięgu. Bootstrap przyszedł z lewej strony.

Aletheia

Ale wtedy właśnie trzyma w lewej, od początku. Zostaje tylko zasłanianie Elizabeth, jako wytłumaczenie. A jak już była na linie, można przyjąć, że nie chciał tracić ani sekundy na zmianę ręki, czy coś... Inna sprawa, że mógły od początku stanąć między nią a Boostrapem, ale bokiem (lewym) do relingu. No jakby nie patrzeć, nie tylko scenariusz się uwziął, żeby go ubić, ale i kamera. Spisek, no... Rolling Eyes

Karottka

Mogę coś powiedzieć o tych rękach? Nie trzeba być dokładnie 50-50 i lewo, i praworęcznym. Moją słabszą ręką jest ręka prawa, ale jeśli mam zadzwonić czy wysłać SMSa lub też zająć się koniem, zdecydowanie najczęściej używam prawej ręki (w przypadku z telefonem wyłącznie prawej). A że na wszelki wypadek ktoś taki jak James musiał przynajmniej kilka razy ćwiczyć na słabszej, w sytuacjach, w których pawą miał - że tak powiem - do niczego, mógł wykorzystać swoją umiejętność. Jeśli mam być szczera - lewa czy prawa to bardziej kwestia wygody niż siły.

Wypowiadając się ostatecznie - dla mnie to niebardzo ma znaczenie, bo jakby nie stał, zostałby dźgnięty. A że się zebrał w sobie - czasami trzeba ryzykować :3

Marta

Aletheia

Karottka

I w ten sposób zniszczyli magię tej sceny. Skoro wiadomo, nie można się domyślać. Nie warto już pytać: "A gdyby stanął inaczej?".

Nie jestem pewna, czy gdyby to wydarzyło się naprawdę, nie byłoby sposobu, żeby James stanął w sposób, dzięki któremu udałoby mu się uniknąć niefortunnego wypadku?