Osobowość Jacka S.

Marta

Zamarzyła mu się nieśmiertelność, oto, co nam mówi scenariusz. Zastanawiam się tylko, ile w tym było marzenia o legendzie, a ile lęku przed śmiercią. Widać, że nie był przekonany, ale widział to jako jedyne wyjście. Gdyby naprawdę chciał zabić Jonesa, od razu by to zrobił zamiast go wołać (i gadać jak każdy morderca w filmach do głównego bohatera Rolling Eyes

) - tak, jak strzelił do Barbossy. Więc uważam, że nie chciał.

Aletheia

Julanta_Sparrow

Jack to moja ulubiona postać w POTC. Wink

Lubię go za wielkie poczucie humoru, za spryt, i jak ktoś to nazwał "zdolność do marketingu" Wink

. Wszyscy mi mówią, że jestem do niego podobna, więc oglądam POTC dumna jak paw Wink

.
Jack Sparrow rulez!

Aletheia

PotC jako lustro, to coś nowego. Laughing

Chociaż... tak naprawdę przecież wszyscy się w PotC przeglądamy, stąd tyle interpretacji. Smile

lady_daysi

Jack ma wiele WARSTW. Zdejmuje się jedną i widzi inną, jeszcze ciekawszą i fascynującą. I chyba dlatego jest taki wspaniały Very Happy

Wielkie brawa dla Johnny;ego Depa Wink

Na początku widzi się cwaniaka i błazna, rzucającego jak z rękawa ciętymi ripostami.
Z biegiem czasu docenia się jego geniusz, umiejętność skonstruowania super zawiłych intryg, niesamowite dążenie do celu... i przy tym przyzwoite serce ( co go samego czasami zaskakuje) Very Happy

Mnie najbardziej fascynuje twarz, tak rzadko przez niego okazywana - na przykład scena przy martwym Krakenie i słowa: " Świat jest taki, jaki był. Tyle tylko, że coraz w nim mniej". I ta jego mądrość i nostalgia w oczach - chyba po raz pierwszy zobaczyłam ją właśnie w tym momencie... Tu na nasz błazen przypomina bardziej Stańczyka z obrazu Matejki - zamyślony, refleksyjny.
Jestem bardzo ciekawa jaką kolejną warstwę Jacka odsłonimy w 4 części? Wink

Aletheia

megg19

noo...i już we czwartek premiera 4 części ..Umieram z ciekawości co znowu nasz Jack wykombinuje? xD Jego cel to tropienie czarnej perły po tym jak Barbossa mu ją zwinął xD Pewnie po odzyskaniu perły będzie miał nowy cel

OJ mam nadzieję, że Jack zarzuci nam kolejną dawką śmiechu

Odnośnie tych wielu niespodzianek jakie kryje w sobie Jack chciałam powiedzieć ( pewnie już mówiłam;P Ale się powtórzę xD), że mimo tego całego egoizmu,dbania jedynie o swój interes a czasami bezwzględności wobec innych

Jack potrafił zachować się jak na prawdziwego bohatera przystało...w 1 cz jak zrobił Barbossę w przysłowiowego "konia" i postanowił pomóc Willowi, w 2 cz takim przełomowym momentem był powrót na statek, który był atakowany przez Krakena...a w 3 cz jak pomógł Willowi przebić serce...pomimo tych jego "wygodnych" zachowań potrafił zachować się godnie;-) Wiecie co mnie zastanawia...? Czy Jack kochał się w Elizabeth? xD Czy to tylko był pociąg fizyczny ? xD

Marta

Aletheia

megg19

hmm ...skoro tak

to moim zdaniem gdyby Lizzie okazała zainteresowanie Jack'owi to wydaję mi się żeby się zadłużył

Albo coś w tym stylu...w sumie to bardzo ciężko jest mi sobie wyobrazić Jacka zakochanego na zabój w jakiejś kobiecie

Pewnie jakby się zakochał to okazywałby swoje uczucia w dość nietypowy sposób jak na niego przystało...Wyobrażacie sobie Jacka poświęcającego życie za ukochaną osobę? xD Podkreślam za osobę

nie za statek xD

Marta

Aletheia

Aletheia

Pamiętacie jak we wrześniu próbowaliśmy dojrzeć na zdjęciach z Greenwich, Jackowi zarost siwieje, czy nam się zdaje? Dopiero teraz wiadomo, że nam się nie zdawało, ale widząc sędziego Smitha, z początku myślałam, że oprócz zarostu jest też czymś ogólnie wypudrowany... dopiero niedawno do mnie dotarło, że mamy chyba najmniej spodziewany widok wszechczasów jaki jest możliwy w PotC. Słuchajcie, on jest umyty! Very Happy

Wygląda na to, że Jack się naprawdę z poświęceniem przyłożył do kamuflażu. Laughing

Przyjrzyjcie się szczególnie rękom, ale reszcie też. Tego się nie da osiągnąć w pięć minut przy ulicznej studni, w cuda nie wierzę, tam była balia w robocie, ze skrzynką mydła, jak nic! Laughing

Później, przy którejś z magazynowych okładek pisałam, że coś mi nie gra z rękami, za czysty jest. Czyli to jednak nie była charakteryzacyjna wpadka, jak sądziłam. Very Happy

Na QAR mu to zostaje dość długo, jakimś cudem. Znowu wyraźnie brudny jest dopiero kiedy łapie krople z liścia przed Fontanną.
Przyjmuję to jako częściowe wyjaśnienie jaśniejszych włosów, ale tylko częściowe. Za to przynajmniej teraz łatwiej uwierzę, że mu ta pięciodniowa załoga robiła zauważalną różnicę...

I jeszcze jeden detal z innej beczki - kiedy Blackbeard szuka kozła ofiarnego przy buncie, Jack się świadomie podkłada, twierdząc, że to była jego wachta. Wie już wtedy, że jest raczej bezpieczny, ale i tak... Zaskakująco nieJackowe... i jednocześnie Jackowe, w tym głębszym sensie. Bardzo głęboko głębszym... Tak głęboko, że zwykle trzeba za tym kopać i szukać, bo się prawie nigdy nie ujawnia. Chyba, że jednak nie tyle mu zależało na ratowaniu czyjejś kompletnie obcej skóry, co miał jakiś uboczny cel, którego nie widzę?

W ogóle, jedna z pierwszych rzeczy rzucających się w oczy w OST - Jack jest tutaj znowu tym Jackiem o jakim marzyliśmy, tym o którym mówiliśmy, że brakowało go po CBP.
Niby nadal ma te daft and mad zagrania (i dobrze!!!) - gdy wyłazi z wody i pyta czy wszyscy widzieli, gdy szuka nieistniejącej widowni przed statkiem De Leona, kilkakrotnie w rozmowie z Angeliką albo Blackbeardem... ale tym razem to się czuje jako właśnie momenty, a nie dominujące wrażenie. W OST dominującym wrażeniem jest raczej właśnie ten Jack-za-maską. Ja to odbieram tak, że w zestawieniu CBP - DMC/AWE, Jack w tym drugim wydawał się właśnie zafałszowany, wytrącony z siebie, może też spłycony i ogólnie trochę out of character także w sensie aktorskim. Ale dopiero w świetle OST wyraźniej widać, że to wrażenie było trafne. Że w DMC-AWE prawie wyparowało to co jest w Jacku w CBP i OST - taka leciutko drapieżna aura. Zaskakujące w zestawieniu z Jackiem ogólnie? Owszem. A jednak... W DMC-AWE wydaje się dominować roztrzęsienie i panika, w CBP i OST jest raczej spokój, skupienie, obserwacja. W DMC-AWE, choćby nie wiedzieć jak się puszył i groził, nic z tego nie będzie, bo WIDAĆ, że to tylko puszenie. Nic dziwnego w sumie, że nikt go nie traktuje serio. I pewnie dlatego sprawa Endeavour jest dla mnie tak szokująca. Bo zaskakuje. W CBP i OST jest już inaczej - nawet jeśli jego drapieżne pozy to nadal w większości tylko pozy, to... bardziej się to wie, niż widzi i czuje - odwrotnie niż w DMC-AWE. To co się czuje, to niepewność, jak daleko naprawdę sięga maska. Ile w tym lisiego futra na pokaz, a ile faktycznie ostrych zębów. Wink

Oczywiście nie mówię o każdym pojedynczym momencie, ale o ogólnym pozostającym wrażeniu. I to mnie cieszy, bo co prawda pierwsza powiem, że Jack zwiewający przed własnym cieniem jest rozczulający i nie da się go nie kochać, ale Jack zwiewający przed własnym cieniem jest też mniej wiarygodny jako pirat i kapitan. Na szczęście Jackowy obraz jest na tyle elastyczny, że mogliśmy DMC-AWE "wbudować" w całość, zinterpretować jako częściowo kontynuację Jackowego charakteru zarysowanego wcześniej, wiedzieliśmy o setkach jego masek, a wreszcie dodaliśmy "nie jest całkiem sobą z powodu okoliczności", więc się to nie sypnęło w gruzy. Ale choć Jack DMC-AWE jest akceptowalny, to wolę Jacka CBP/OST. I jestem zachwycona, że wrócił.
Dlatego, nawet jeśli przyczepię się do każdego innego elementu OST z osobna i całości ogólnie, to jednak OST nie jest dla mnie porażką. Miałam w stosunku do OST dwa główne oczekiwania, plan został wykonany przynajmniej połowicznie. Czyli mogło być o wiele gorzej. Smile

Marta

Aletheia

Ktoś na to właśnie zwrócił uwagę na dA.
Przyjrzyjcie się, jak wygląda układ czerni na łebku [link widoczny dla zalogowanych]. Laughing

U samczyków wszystkich gatunków są tylko nieznaczne różnice.

Marta

Wygląda... znajomo Laughing

Johnny wiedział? Laughing

Aletheia

Kontynuując mój Tydzień Mało Odkrywczych Postów...

Pół Jackowego życia to kłopoty z załogami, aż w końcu wygląda na to, że dla niego sytuacją idealną byłoby posiadanie Perły, której mu nikt akurat nie odbiera, i która obejdzie się bez setki chłopa (i jednej baby), wiecznie czegoś się domagających od kapitana. Po czym się okazuje, że spełnienie tego marzenia (hipotetycznego) jest jeszcze gorsze, choć brak morza w Luku solidnie się do tego dokłada. Jak więc wyglądałoby Jackowe niebo? Perła, morze, nieograniczona dostawa rumu i Jack, sztuk 1? Teoretycznie tak, w praktyce wytrzymałby może dwa dni... Very Happy

Marta

Aletheia

O, proszę, dodatkowe wyjaśnienie jaskółki. Very Happy

Otóż to, Jack potrzebuje wyzwań, celów... Nowości. Bardziej nawet horyzontu niż samego morza.

Marta

Aletheia

Mnie się cały czas wydaje, że dla niego to było "pozbyć się Jonesa - czyli trzeba zabić, bo sam z siebie nie odpuści", a nie "przejąć Holendra - czyli trzeba zabić Jonesa". Przejęcie Holendra było (tak to widzę) dla niego kłopotliwym skutkiem ubocznym, nie celem. Zachowuje się jakby na zewnątrz prezentował "Nieśmiertelny Kapitan Sparrow! Ha, ha, już możecie mi zazdrościć!", ale w duchu klął i kombinował, czyby się z tego jakimś cudem nie dało wybrnąć. Dla mnie najbardziej znaczący jest moment, gdy już stoi z sercem i nawet wtedy odgrywa "Ha ha, patrzcie co zrobię!" zamiast rzeczywiście zrobić. Wciąż zwleka! Blefuje. Uważam, że wciaż liczył na jakieś negocjacje, cokolwiek. A później widać, że rozwiązanie go naprawdę podłamało i moim zdaniem nie ma w tym ani śladu "szlag by to, zmarnowana szansa, to JA chciałem to wziąć". Dla mnie jego reakcja wygląda tak, jakby uważał, że wszystko zawiodło, poszło zupełnie nie tak. Sądzę, że najchętniej wybrałby "Ja tego nie dziabnę, a ty się wreszcie raz na zawsze odczepisz. Do niewidzenia."

Marta

Ja absolutnie nie uważam, żeby Jack myślał: "przejąć Holendra - czyli trzeba zabić Jonesa", bo jemu potrzebna była oczywiście śmierć Jonesa oznaczająca anulowanie długu. Ale skutek w postaci przejęcia Holendra był z tym cały czas związany i Jack musiał rozważyć, czy jest w stanie się z tym pogodzić, czy ma uruchomić tryb "niech ktoś inny to zrobi" i posunąć się na tyle daleko, na ile mu pozwoli moralność. Sądzę, że gdyby Jack naprawdę, naprawdę nie planował zabijać Jonesa, nie uwolniłby Willa od zastanawiania się, czy tego nie zrobić. Albo zacząłby robić jeszcze co innego.

Aletheia

Chcieć dostać się na Holendra nie musiał w celu zabijania, może miał na myśli tylko zawładnięcie sercem jako argumentem przetargowym. Co do punktu zmiany zdania, w momencie rozmowy z Willem może grać pewnego, ale wewnętrznie się wahać. Jakby zabicie wydawało mu się najlepszym wyjściem na logikę, ale podskórnie mu nie odpowiadało, więc może słowami do Willa próbuje uciszyć też własne wątpliwości. Ale jednak mu się nie udaje i z czasem coraz bardziej szuka innego wyjścia i nie może znaleźć, aż jest za późno.