"Clockwork Orange"

Kaileena_Farah

Na samym wstępie pragnę powitać Was w całkiem nowym, nieznanym świecie. Wciąż znajdujemy się na naszej ojczystej planecie Ziemii, wciąż oddychamy tlenem i mamy doczynienia z codziennym życiem. To żaden pozór. To rzeczywistość. Ale czy na pewno wszystko jest takie jakim się wydaje? Teraz, z perspektywy lat, które minęły?
Widzę pierwszą postać. Kim jest? Czym się zajmuje? Co mówi mi o niej osobliwy wygląd? Dziwaczny makijaż, zawadiacki czarny melonik i bezczelny uśmieszek na zakazanej twarzy... zwykłego nastolatka. Tak zaczyna się niezwykła wędrówka w jaką wciąga nas futurystyczna powieść autorstwa Anthony'ego Burgessa. Za jej ekranizacje bierze się jeden z największych geniuszy współczesnego kina - reżyser, Stanley Kubrick, ojciec tak ponadczasowych filmów jak choćby "Lśnienie", "Odyseja Kosmiczna" czy "Oczy Szeroko Zamknięte". Tak. "Mechaniczna Pomarańcza" zostaje przeniesiona w pełne dźwięków i obrazów wnętrze charakterystycznie urządzonego baru, gdzie poznajemy głównego bohatera historii - mniej więcej 18-19-letniego chłopaka nazwiskiem Alex DeLarge. To właśnie jego po raz pierwszy oglądamy w osobliwym przebraniu, kiedy w towarzystwie trzech "zaufanych" przyjaciół popija mleko z energetyzującymi dodatkami. Już wiemy, że to nie będzie zwykły film. Staramy się jakoś do tego przygotować, ale to daremne. Nie możemy być przygotowani na prawdę jaka w nas uderzy.
Stanley Kubrick przeszedł do historii jako "filozof kina". Spodziewamy się, więc przemyśleń godnych tego tytułu. Czy je dostajemy? Popatrzmy dalej...
Ciężkie glany, kij baseballowy, czy jakakolwiek inna "cicha" broń niosąca za sobą zamęt i zniszczenie. Rozbój. Muzyka. Oto banda Alexa. Wraz z nim mamy czterech rozpoznawalnych bohaterów. Jednak obranemu za najważniejszego dla nas Narratorowi/Alexowi - daleko do ideału. Gwałt, rozbój, przerażająca i co gorsza nieuzasadniona brutalność szerzą się wokół. Seks, zbrodnie, pobicia, zabawy kosztem niewinnych - to rozrywki postaci, które stopniowo poznajemy. Nie potrafimy uzasadnić tej fali przemocy. Z drugiej strony nasze oszołomienie jest zbyt wielkie by ją potępić.
Wywołujące dreszcze obrazy i odgłosy otaczają nas zewsząd. Dowiadujemy się o największej - poza zadawaniem cierpienia - słabości Alexa - muzyce. Zaskakuje nas to.
Od premiery filmu minęło 30 lat, a nadal szokuje i wywołuje skrajne emocje. Nadal owiany jest aurą skandalu jak wtedy, gdy po raz pierwszy ujrzał światło dzienne. Wciąż ogarniam myśli. Tak wiele wniosków można wysnuć z prostego przesłania jakie oferuje nam "Mechaniczna Pomarańcza" - to co złe, zawsze złym będzie/ to co dobre, zawsze dobrym będzie, a nawet jeśli w ostateczności stanie się inaczej... wszystko powróci do pierwotnego porządku. Jakby na to nie spojrzeć, długa i dająca setki powodów do rozmyślań opowieść Alexa/Narratora, a w końcu Więźnia - jest fascynująca. Porywa, jeśli tylko nie dasz się oprzeć magii jaką oferuje. Magii ciężkiej i trudnej do pojęcia dla zwyczajnego, przeciętnego człowieka...
Wszystko to prezentuje gorzką wizję społeczeństwa i przyszłości. Planowałam zawrzeć w tym jakże krótkim - tak na dobrą sprawę - tekście cały ogrom wyciągniętych wniosków, ale jest to zbędne. Każdy powinien sam odkryć to co uważa za stosowne. Być może zacząć oglądać i zbulwersować się, wyprzeć ze świadomości przedstawioną tu brutalność... Ciekawe. Ciekawe jak jest z innymi.

Pozdrawiam i POLECAM.

Kaileena_Farah

Ps. Postanowiłam umieścić tu kilka screenów z filmu. Sugestywne wykorzystanie odpowiednich kadrów zawsze skutkuje ...

...

Anajulia

Cieszę się, że spełniłaś moją prośbę i przeniosłaś swoje wrażenia na nasz Pokład. Zaintrygowałaś mnie. Po film sięgnę jak tylko przetoczy się ten sezonowy obłęd. A wtedy napiszę o swoich wrażeniach. Póki co, musżę wyżebrać kopię od mojego "donosiciela" prasy Wink

Kaileena_Farah

Widzisz, Anajulio... problem polega na tym, że nawet jeśli przyłożę się do napisania czegokolwiek o "Mechanicznej Pomarańczy", wiem, że efekt będzie kompletnie nie zamierzony... tego filmu nie da się zaklasyfikować, opisać... a wrażenia po jego obejrzeniu pozostają w sferze... ciężkiej do zlokalizowania Wink

... A może moje wyobrażenie jest zbyt abstrakcyjne, nie wiem... Tym niemniej - jeszcze raz polecam wszystkim. Hmmm... może tym nieco starszym Razz

...