"300"

Rui.Rose · Wysłany: Pią 16:36, 30 Mar 2007 Temat postu: "300"

Historyczny film „300” opowiada o bitwie pod Termopilami, która miała miejsce w 480 r. przed Chrystusem. 7 tys. Greków (w tym tytułowy oddział 300 Spartan) zmierzyło się z perską potęgą – 100 tys. armią dowodzoną przez boga-króla Kserksesa. Król Sparty, Leonidas, wybrał spośród swoich wojowników 300 najwyśmienitszych i najmężniejszych z nich i wyruszył z nimi do strategicznego wąwozu z zamiarem zapędzenia tam przeciwnika, gdyż w tym wąskim przesmyku przeważająca liczba wroga nie miałaby znaczenia. I rzeczywiście, przez kilka dni Grekom udawało się utrzymać pozycję – Persja była bezsilna.
Myślę, że nikomu nie trzeba tłumaczyć co to jest za film. Już od jakiegoś czasu było o nim głośno, zbierał nadzwyczaj pochlebne opinie, bił rekordy popularności we wszystkich krajach, zarobił krocie.
„300” został nakręcony na podstawie komiksu Franka Millera, wyśmienitego i cenionego rysownika, a wyreżyserował go początkujący Zack Snyder, który wcześniej zajmował się kręceniem teledysków i reklam. Było to odczuwalne w filmie. W tak krótkim obrazie, który ma wiele do przekazania, każde ujęcie musi być doskonałe, dopieszczone, staranne wykonane. Tak jest też w „300”. Ogromne wrażenie robi gdy Spartanin zadaje śmiertelny cios przeciwnikowi (przeważnie było ich kilku na raz Wink

), następuje spowolnienie ujęcia i widz może wtedy przypatrzeć się w jaki sposób i z jaką precyzją zabijają ci urodzeni wojownicy. To po prostu wgniata człowieka w fotel, a oczy robią się wielkie jak spodki Very Happy

Ogólnie, do oprawy graficznej nie ma się co przyczepić, jest zrobiona po mistrzowsku. Wszystkie barwy są jakby przygaszone i jednolite, jedynie krew nakreślona została purpurową czerwienią, której (trzeba przyznać) w filmie jest dużo. Nie powinno to jednak gorszyć, pomimo brutalności „300”, nawet osoby nie tolerujące widoku krwi. Ponieważ nie służy ona tutaj bezsensownej rzezi (jak w np. w „Pile” czy w innych tym podobnych filmach), jest nieodłączną częścią opowiadanej historii, jakby symbolem, czy jej dopełnieniem (nie wiem czy te słowa opisują dokładnie to co mam na myśli Neutral

).
Na uwagę zasługuje również muzyka, która głęboko zapada w pamięć. Stwarza niepowtarzalny klimat i nie wyobrażam sobie tego inaczej jak oglądać ten film z solidnym nagłośnieniem Wink

W filmie uwagę zwraca nie tylko strona wizualna, ścieżka dźwiękowa, ale również doskonale wykreowane postaci, a w szczególności król Leonidas grany przez Gerarda Butlera. Bardzo przypadł mi także do gustu David Wenham w roli Diliosa, który stał się narratorem całej opowieści.
A co do przesłania filmu... niepotrzebnie jest je nakreślać czy też tłumaczyć, zostało w filmie bardzo dosadnie przedstawione. Jak dla mnie może nawet za bardzo. Uważny widz sam zorientowałby się o co walczą Spartanie, jakie pobudki nimi kierują. Nie jest to jednak żaden mankament, a jedynie zabieg mający na celu uzmysłowienie „tępym Amerykanom” o co tam chodziło Very Happy

Nie czytałam komiksu Millera, podobno jednak ten dziwaczny zabieg nie został tam wprowadzony Wink

I oprócz tych wprowadzonych malutkich zmian film jest wierny pierwowzorowi (tyczy się to również specyficznych ujęć jak i kolorystyki).
Idąc na ten film wiedziałam czego się spodziewać. No bo kto z nas nie słyszał o rewelacyjnych „300”? Mimo to nie mogłam się wyzbyć dręczącego mnie przez cały czas pytania „W czym jest on jednak lepszy od innych?”. I już w trakcie seansu poznałam odpowiedź. Wprawdzie nie widziałam wielu filmów, jednak śmiało mogę powiedzieć, że ten jest najlepszy ze wszystkich z tego gatunku jake kiedykolwiek widziałam. Ba! Co więcej, reszta, jak choćby śmieszna w tej chwili „Troja” mu nawet do pięt nie dorasta. Tak więc zostałam bardzo pozytywnie zaskoczona i mam nadzieję, że na Was ten film zrobi równie wielkie wrażenie co na mnie.
Tak więc jest to pozycja obowiązkowa dla wszystkich kinomaniaków. I nie tylko Smile

Zachęcam również do oglądnięcia”300” w kinie, ponieważ należy on do jednych z tych filmów, które najlepiej oddają swój wyraz na dużym ekranie Smile

"Tonight, we dine in hell!"
"Prepare for glory!"

Nie potrafię tak trafnie dobierać słów jak niektórzy na Perle, mam jednak nadzieję, że to co napisałam w miarę dobrze oddaje to, co miałam w głowie Wink

Stasia · Wysłany: Pią 20:22, 30 Mar 2007 Temat postu:

Z góry uprzedzam, że powyższego postu nie czytałam - właśnie zapuściłam sobie "300" i ocenię za kilka godzin Smile

.

Anajulia · Wysłany: Sob 0:33, 31 Mar 2007 Temat postu:

Uff - nie muszę już pisać o niczym (Rui - brawo!) oprócz swoich wrażeń Very Happy

. Oglądać w kinie - stanowczo!!! Przepyszne widowisko, rozrywka na najwyższym poziomie. Jakie zdjęcia! Jakie kolory! Jaka choreografia! Jaki montaż! (zwykle irytuje mnie taki, ale w tym filmie - lepiej być nie mogło!) Muzyka! Ach! Dwie godziny mijają jak z bicza trzasnął - za mało czasu, by nasycić się klimatem. Fabuła "300" jest do bólu przewidywalna. Bo to film historyczny. Bo wszystkie opowieści o walce narodu o wolność mają podobne akcenty - solidarności, rozłąka z ukochaną, zdrajca, śmierć syna/brata/ojca na polu bitewnym, etc. Niektóre sceny jakby przepisane z "Braveheart" czy "Troi". A jednak "300" jest inny, więc nie razi nawet moralizatorskie zakończenie. Siłą tego obrazu jest świeża konwencja, malarskie, pełne rozmachu wizje twórców przeniesione z kartek komiksu oraz ...dystans i humor, których zwykle brakuje pełnym patosu historycznym eposom. No cudo!
To mówię ja, która preferuje kino poddające się wnikliwej analizie. Tu nie ma czego analizować - po prostu czysty ekstrakt rozrywki. Nie pamiętam, kiedy ostatnio wyszłam tak usatysfakcjonowana z projekcji, która nie zmusza do refleksji Very Happy

.

Aayla Secura · Wysłany: Sob 18:11, 31 Mar 2007 Temat postu:

Zgadzam się całkowicie z tym, że "300" trzeba zobaczyć w kinie.
Ten film to wspaniała rozrywka, po prostu nie sposób się na nim nudzić. Fabuła może i prosta, ale taka miała być. Za to pod względem wizualnym to prawdziwe cudo. Zdjęcia są niesamowite, z niezwykłym zastosowaniem kolorów. Komputerowa obróbka wyszła filmowi na dobre, bez tego nie robiłby takiego wrażenia. Krwi jest niby dużo, ale to w ogóle nie przeszkadza, dlatego, że krew w takim filmie musi być. Zanim obejrzałam film, czytałam o nim w necie i ludzie pisali, że jest bardzo brutalny, i zdecydowanie nie dla dzieci. Po obejrzeniu stwierdziłam, że moja trzynastoletnia siostra może go bez problemu obejrzeć.
Oczywiście muszę też wyrazić podziw dla aktorów, którzy się nieźle wymęczyli, żeby sobie wyrobić odpowiednią muskulaturę. Trening u speca od szkolenia komandosów na pewno nie był łatwy i przyjemny.
No i w ogóle aktorzy zagrali świetnie. Gerard Butler po prostu stał się Leonidasem, był naprawdę przekonujący. A co do tego, że się ciągle wydzierał, to właśnie bardzo dobrze, bo niby jak tych trzystu ludzi miałoby go słyszeć, gdyby sobie po cichutku gadał.
Poza tym bardzo fajnie zagrał Michael Fassbender. Stelios, z tym swoim śmiechem, przypominał mi Emilio Esteveza w "Młodych Strzelbach." Billy the Kid w tych filmach też potrafił zachować poczucie humoru w każdej sytuacji. No i ten tekst - "Then we will fight in the shade" - po prostu super.
David Wenham również spisał się bardzo dobrze, jego narracja była całkiem fajna, choć ogólnie było jej trochę za dużo.
I jeszcze muzyka - S U P E R! Przynajmniej te mocne wstawki, jak np. z tym ogromnym nosorożcem i później atakiem Steliosa na gości używającyh czegoś w rodzaju granatów. Na soundtracku to utwór "Fever Dream", jeśli dobrze pamiętam.
Sceny walk są po prostu piękne, szczególnie jak walą wrogów tarczami po ryjach Wink

No i montaż jest super, szczególnie w scenach walk. I w scenie z posłańcami na początku. W ogóle ta scena jest niesamowita. Od momentu, kiedy posłańcy wyłaniają się zza wzgórza, do momentu z koniem stającym dęba. Cudo!
Chcę więcej takich filmów!

Savvy · Wysłany: Sob 18:22, 31 Mar 2007 Temat postu:

Nie pamiętam kiedy ostatnio wyszłam z kina tak rozczarowana po projekcji filmu rozrywkowego Wink

Oto i moje zapiski "na gorąco", zaraz po powrocie (byłam w kinie w dniu premiery- 23.03)
Film jest niekonsekwentny - najpierw przedstawia okrycieństwa agogi, bezwzględne i nieludzkie prawo Sparty, a potem ją gloryfikuje... Rolling Eyes

Poza tym stawia ważne pytania dając groźne odpowiedzi, jest jakąś mieszanką mesjanizmu, totalitaryzmu i leninizmu (...bródka Leonidasa Laughing

), sprzedawaną jako sposób na wolność

Świat jest czarno-biały: wszyscy niespełniający ideału piękna są czarnymi charakterami, Persowie co i rusz udowadniają nam jacy to oni są źli, bezczelni, odrażający, zaborczy, podczas gdy tytułowi 300 o posągowych ciałach urastają w opowieści Diliosa do rangi męczenników... Jego przemowa w ostatniej scenie jest z resztą baaardzo antywschodnia, tak bardzo, że nie da się nie zauważyć aluzji do czasów współczesnych.
Przez przypadek chyba film porusza też kwestię granicy między poświęceniem w walce o wolność, a szaleństwem. Kiedy Leonidas mówił "Żałuję, że mogę poświęcić tak niewielu" przeszły mi ciarki po plecach (ze strachu)... Wogóle już nie mogę się pogodzić z martwym królem Sparty, który leży przekrzywiwszy głowę, z rozpiętymi ramionami - niczym Chrystus. Podczas gdy on wypełnia niezwykle patetycznie swoją misję za jego plecami stoi trzysta maszynek do zabijania, którym potrzeba krwi jak powietrza.

A to już teraz Wink

Zgodzę się z Wami Rui i Ayla, że to jest film, który najlepiej smakuje podawany w kinie, na wielkim ekranie, kiedy spada na ciebie chmara strzał, odgłos maszerującej armii perskiej sprawia, że podskakujesz w fotelu... This...Is...SPARTA brzmi zupełnie innaczej niż w domowych głośniczkach Smile

Co do okrucieństwa... Tak nas współczesne kino nafaszerowało obrazami grozy, że 300 wydaje się być dobranocką Wink

Nie odmówię filmowi dobrego montażu i na pewno zaszczytnego miejsca wśród superprodukcji o sławnych bitwach, ale akurat (jak widać też po Sin City) styl F. Millera mi nie odpowiada, nie potrafię z jego obrazów uszczknąć kawałka magii kina.

Aayla Secura · Wysłany: Sob 23:57, 31 Mar 2007 Temat postu:

Hehe, mój ojciec pochodzi z Afganistanu, więc pewnie powinnam być oburzona tym, jak przedstawiono Persów w tym filmie. Ale nie jestem. Bo to tylko film. A poza tym, jakby się tak zastanowić, to Persowie rzeczywiście byli najeźdźcami(i owszem, byli bardzo zaborczy), więc to zrozumiałe, że przedstawieni są w negatywnym świetle. W tym filmie poznajemy tą historię z perspektywy samych Spartan. W końcu narratorem jest Spartanin. Gdyby za mojego życia ktoś sobie najechał na Polskę, też trudno byłoby mi doszukiwać się jakichś pozytywnych cech w najeźdźcach. To nie jest obiektywne przedstawienie sytuacji, ale nie ma się co temu dziwić. Wyszukiwanie aluzji jest trochę bez sensu, szczególnie jeśli weźmie się pod uwagę fakt, że komiks powstał przed tym zamieszaniem z Afganistanem i Irakiem, a film jest dosyć wierną adaptacją komiksu(są oczywiście zmiany, jak np. częstsze pojawianie się postaci królowej Sparty, ale jest ich dość niewiele).
Nie sądzę, że twórcy filmu chcieli, żeby Leonidas w jakiejś scenie wyglądał jak Chrystus, ale cóż, ciekawe skojarzenie. Choć ja takiego w ogóle nie miałam.
No nie wiem, rzeczywiście styl Millera Ci nie odpowiada. Na przyszłość najlepiej unikaj filmów na podstawie jego komiksów Wink

A ja będę czekać sobie na "Sin City 2" Very Happy

Anajulia

Przebóg! Racja! Spartanie - okrutni, Persowie - zbyt czarni! Ale nigdy nie przyszło mi do głowy kwestionowanie logiki takich legendarnych opowieści, jak ta o bitwie pod Termopilami. Czy nie należałoby zatem obrazić się na Robin Hooda za to, że zabijał zbyt "czarnych" Normanów? O tak! Etyczny wydźwięk legend i mitów może budzić wiele kontrowersji. Ale czy można mieć pretensję do twórców widowiska, którzy wiernie przenoszą legendę z kart... komiksu? I czy nie widać, że czynią to z dystansem i poczuciem humoru? Very Happy

Savvy

Legendarna opowieść o Termopilach mówi tylko tyle, że Spartanie zostali na polu bitwy z powodu prawa polis, które im zakazywało odwrotu. Fakt, 300 jest opowieścią spartiaty, ale też twórców, więc nie da się zwalić subiektywności na Diliosa Wink

Na Robina się nie obrażam, bo w przeciwieństwie do 300 pada tam zdanie "What makes you think you are?" (lepszy od zabijanych żołnierzy), a żołnierze są traktowani jak bezimienna masa do wybijania przez czarny charakter (szeryfa).

Aayla Secura

Tak, opowieścią twórców, to oczywiste, ale cała historia jest opowiadana przez Diliosa. I można by na to zwalić subiektywność, jak najbardziej. Ale to niepotrzebne, film nie był reklamowany jako prawdziwa historia bitwy pod Termopilami, nikt nie twierdzi, że było tak, jak w filmie. To tylko film, w dodatku żadna moralizatorska opowieść. Według Ciebie wystarczyłoby jedno zdanko o tym, że Spartanie nie są jacyś super lepsi od Persów i to by załatwiło sprawę? Bo widzę, że w przypadku serialu to wystarczyło Wink

Twórcy "300" widocznie nie chcieli na siłę czegoś takiego dodawać. No ale tak, na pewno widzowie obejrzą film i pomyślą sobie: "Wow, ale ci Persowie byli żałośni." Przeciętnie inteligentny widz nie będzie traktował filmu tak poważnie i na pewno nie uzna, że przedstawia on fakty.

Savvy

Ja się właśnie martwię o tych mniej niż przeciętnie inteligentnych Wink

W moim światopoglądzie 300 nie miesza, traktuję ten film jako rozrywkę po prostu, a boję się o świat Very Happy

Aayla Secura

Hehe, ja o świat się już nie boję, bo i tak za późno Wink

A na filmie bawiłam się świetnie, byłam dwa razy w kinie i do czasu wyjścia filmu na DVD, będę go sobie też miała na kompie.

Rui.Rose

A mnie wcale nie zraziła subiektywność obrazu. Historia została pokazana oczami mieszkańców Sparty, więc nie ma się co dziwić dlaczego Spartańscy wojownicy zostali ukazani jako niezwyciężeni wojownicy, walczący o wolność i niezależność, no, czyli ogólnie byli "cacy", a Persowie to absolutnie typy spod ciemnej gwiazdy i są "ble". Tak to wszystko wygląda po wczuciu się w jedną ze stron. Gdyby jednak pokazać to z drugiej strony medalu, okazałoby się, że Perowie są tylko niewinnymi, bezbronnymi niewolnikami, którzy są wbrew ich woli, siłą, zmuszani do walki z okrutnymi i bezwzględnymi Spartanami. Tak więc... zależy jak na to spojrzeć Very Happy

I nie ma się co obrażać za to, że w filmie została wzięta strona Sparty Wink

Oczywiście, człowiek inteligentny to zrozumie, tak jak ty Savvy. A co z tymi mniej rozgarniętymi? No cóż... nie ma się co tym przejmować. Ludzie bystrzy inaczej zawsze chodzili po tym świecie i zawsze chodzić będą. I jak nie 300, to znowuż inny film namiesza im w głowach, nie mamy na to wpływu ani my, ani filmowcy, czy ktokolwiek inny. Odwieczne prawo natury Smile

Mrs.Sparrow

Właśnie wróciłam w kina więc ośmielę się opisać moje przeżycia „na świerzo”. Może nie będą one najpiękniej zbudowanie Laughing

, ale nie mogę oprzeć się pokusie nie napisania o tym...
Na wstępie muszę powiedzieć, że nie pamiętam kiedy oglądałam jakikolwiek film (oprócz „Piratów...” of course Wink

) który by tak mnie zafascynował, oczarował i przeraził jednocześnie.
Należe do osób które otwarcie krytykują to, co im się nie podoba, a w tym filmie po prostu nie ma się do czego przyczepić.
Sceneria filmu jest tak malownicza, że odnoszę wrażenie, iż każdy najmniejszy screen, maleńkie zdjęcie jest osobnym obrazem, który dogłębnie do nas przemawia. Piękno bijące od tego filmu jest przerażające. Widząc te pamiętne sceny wymarszu honorowych Trzystu trudno było oderwać wzrok od ekranu. Grzechem byłoby wręcz nie podziwianie krajobrazu, którzy stworzyli twórcy filmu.
Wszystkie sceny walk zapierały dech w piersiach. Z każdym atakiem przyjemnością było śledzić kolejne posunięcia głównych bohaterów.
Nawet sceny tak brutalne (na których przyznaje się, zdarzało nam się przymrużyć oczy Wink

) oprawione w piękne tło i siłę Spartan sprawiały, że po prostu nia można było ich „nie przeżywać”.
To co łączyło wojowników nie było zwykłą braterską przyjaźnią. Oni zebrali się aby walczyć. Aby walczyć i aby ginąć za ukochaną Spartę. Ta honorowość, odwaga i piękna przyjaźń, która łączyła wojowników sprawiała, że z kina wychodzi się odmienionym. Ich klęska na pewno poruszyła widzów, jednak mimo przegranej oni wciąż istnieją. Za ich honorowe czyny, sprawiedliwą walkę, chęć zwycięstwa i rozgromienie przeciwników na pewno zasługują na naszą pamięć.
Film pokazuje wszystko to, czego nie przeczytamy w podręczniku ucząc się historii. Kiedy w zeszłym roku omawiałam greckie bitwy, w tym właśnie tą pod Termopilami, nie zdawałam sobie sprawy, że to tak wyglądało... Ubrane w piękną scenerię i oprawione muzyką nadaje historii zupełnie inne znaczenie.
A właśnie – muzyka. Czymże byłby film historyczny bez niej Wink

Towarzyszące od początku do końca seansu dźwięki idealnie pasowły do rozgrywanych scen. Tyler Bates stworzył muzykę, dzięki której historia Trzystu stała się tak realna.
Przyznam szczerze, że gdybym usłyszała niektóre z tych uworów, nie wiedząc skąd pochodzą – nie zgadłabym. Ale jednak taka „mało charakterystyczna” chwilami muzyka sprawiła, że oderwanie od ekranu wzroku graniczyło z cudem.
Obsada również według mnie idealnie dobrana. Jak twierdzi koleżanka (byliśmy na „300” z klasą – takie wyjście na ostatni dzień „nauki” przed świętami Laughing

) było też na kogo popatrzeć Wink

Oj było, było.. Według mnie Gerard Butler świetnie wcielił się w rolę króla Leonidasa. Również Lena Headey pokazała na co ją stać wcielając się w spartańską królową. O filmowym Diliosie nie wspomnę Rolling Eyes

... Należałoby też docenić rolę Rodrigo Santoro jako Kserksesa. No i rola dowódcy, który utraciwszy syna zapałał zemstą i pragnieniem pokonania wrogów... Można by tak jeszcze długo wymieniać – każdy aktor grający w „300” zasługuje na uwagę.
Krótko mówiąc: film jest po prostu niesamowity. Obowiązkowa pozycja każdego kinomana Wink

Już dawno nie widziałam filmu który, oprócz POTC, wywołałby u mnie takie dreszcze emocji Very Happy

– naprawdę gorąco polecam Wink

Miket

300 - film świetny, doskonale nakręcony, miło sie oglada (choc z lekkim dla siebie zdziwieniem - nie zrobił na mnie mega-wielkiego wrazenia jak pare innych filmow jakie w zyciu zdarzylo mi sie widziec). Dobrym pomyslem bylo nie wrzucenie do tego filmu zadnej "wielkiej" gwiazdy ktora jest rozpoznawalna niewazne pod jakim makijazem. Wiekszosc tutaj to - no nie ukrywajmy - nie aktorzy ktorych widzimy na kazdym plakacie.

Minus filmu - patos - było go zdecydowanie za duzo. O wiele, wiele za duzo. Rozumiem na poczatku troche bylo mowy ale zeby tak przez caly film?! Tym bardziej ze jak wiemy Spartanie mowili dosyc - LAKONICZNIE. Oj, cholera juz nawet mniejsza z tym jak mowili - po prostu mowili o tych wszystkich wyzszych ideach o wiele za duzo - przez caly film co mowa to cholera wzniosłe idee. To minus filmu ktory wrecz wylewał sie z ekranu i raził mnie...takie moje zdanie.

Mrs.Sparrow

Miket

Mrs.Sparrow

Kaileena_Farah

Byłam wczoraj. Dziś się wypowiem.
Do kina szłam z przeświadczeniem, że... no właśnie? Co sobie myślałam? Właściwie - starałam się nie "napalać" i nie być specjalnie sceptyczną. Ot - podejść do filmu obiektywnie. I opłaciło się...

Może od początku.
Towarzystwo mi się trafiło w miarę względne. Znudzeni, co prawda kilkakrotnie opuszczali sali w poszukiwaniu nachosów, albo toalety, ale byli na tyle nisko, że nie przeszkadzali za bardzo. Nikt mi popcornem nie szeleścił, nikt nie rozmawiał, ani nie bawił się komórką. Uff. Seans przeżyłam, więc dość spokojnie pominąwszy kilka krytycznych sytuacji, gdy zbierając szczękę z podłogi oblałam się colą.
Powiedzmy sobie szczerze - "300" to nie obraz historyczny, to już nawet nie zwyczajny film... To ogromne, epickie widowisko, przepełnione patetycznymi gadkami o honorze i ojczyźnie, masą bulletime'ów, wbijającymi w fotel efektami specjalnymi... To tak w skrócie.
Co zrobiło na mnie największe wrażenie?
Chyba niezwykła plastyczność i kompozycja. Kolory, które znakomicie oddawały nastroje scen i bohaterów. Tło tworzone przez wyjątkowo mocną muzykę - w czasie licznych potyczek Spartiatów z armiami Kserksesa. Urzekły mnie zbliżenia oczu, twarzy, wyeksponowana mimika... Było w tym coś magicznego, coś czego nie pokazano dotychczas w taki sposób. Bo "300" to bez wątpienia film przełomowy. Bez większej wartości merytorycznej, ale świetnie zrealizowany, będący teraz kinową pozycją obowiązkową... Chwilami przypominał jakąś niesamowicie realistyczną grę komputerową, z całym swoim rozmachem...
Niezwykle podobała mi się gra Gerry'ego Butlera, chociaż miał on głównie za zadanie motywować i dużo wrzeszczeć. Przekonało mnie to swoją prostotą. I to spojrzenie... Doskonale pasował do roli Leonidasa - oddał ducha króla, który rzeczywiście nie ma nic do stracenia oprócz najcenniejszego ze skarbów... wolności. Inni aktorzy także spisali się dobrze, nie mam się zbytnio do czego przyczepić...
Jeszcze a propos obrazu... wspomniałam już o doskonałych ujęciach, o barwach, o klimacie, który tworzyły. Dodam, że miejscami na ekranie pojawiało się artystyczne ziarno, nadające scenom dodatkowy wydźwięk, podkreślające ich piękno. Bo - tak, tak. Mimo całej brutalności, mimo hektolitrów krwi spływającej wśród walczących Spartiatów, film ten - od strony wizualnej - jest przepiękny. Wiadomo, że plenery wygenerowane są komputerowo, ale to nie zmienia faktu, że poszczególne klatki "300" nadawały się na obrazy-arcydzieła.

Uff. Przepraszam za chaotyczność tej wypowiedzi, ale nigdy nie wychodzi mi podsumowywanie. Z kina wyszłam ze łzami w oczach (mimo przewidywalności - końcowe sceny mnie wzruszyły) i dziką żądzą chwycenia za włócznię i "rozwalenia" kilku ohydnych Persów... Wink

Był to tak zwany "power" i chyba o to właśnie chodziło twórcom. Nie żałuję wydanych pieniędzy, nie żałuje czasu spędzonego w kinie. Fabuła - chociaż do bólu wyeksploatowana - była dobra. Bohaterzy, pomimo powtarzanych w kółko kwestii patriotycznych - wyraziści. Muzyka - mocna, oddająca klimat, słowem - świetna.
Co by tu jeszcze dodać?... Chyba napisałam już wszystko. Czyli... po prostu polecam. "300" warto zobaczyć i to właśnie w kinie!!!

K_F

Mrs.Sparrow

Nordique

To jeszcze ja dorzucę swoje "trzy grosze" Wink

Do kina szłam raczej nastawiona sceptycznie. Chociaż wszyscy polecali i zachwalali, to ja nie spodziewałam się że film o takiej tematyce może mi się spodobać - ja po prostu nie lubię krwi i brutalnych scen na ekranie.
Ale z każdą minutą seansu moje nastawienie się zmieniało. Spodziewałam się czegoś w stylu "Troi" czy "Aleksandra", ale "300" to w moim odczuciu zupełnie inny film! Mimo że jest przewidywalny i momentami patetyczny to jednak nie taki płytki jak większość "widowisk historycznych" które fundowało nam Hollywood. Oczywiście piękne zdjęcia, poruszająca muzyka... długo można by wymieniać. Strasznie podobały mi się poruszone tu już kilkakrotnie wątki humorystyczne Smile

Ale jeśli mam być szczera to też bardzo rzuciło mi się w oczy podobieństwo śmierci Leonidasa do śmierci Jezusa. Nie wiem, może jestem przeczulona, ale mi się to nie podobało - podobnie zresztą jak w Matrixie.
Ogólnie muszę jednak przyznać że miałam złe nastawienie do tego filmu - naparawdę jest godny polecenia i nie jest przereklamowany.

Savvy

Ja ciągle o tym Jezusie Wink

Nie ukrywam, że mimo bycia ufokiem lubię jak ktoś podziela moje zdanie. Nie chodzi mi o to, że wykorzystanie wątku śmierci jako odkupienia i stylizacja na Chrystusa rani moje uczucia religijne (haha, dobre Laughing

moje uczucia religijne!), ale nie pasuje mi do wodza Sparty machającego wymyślnym nożem rzeźnickim Wink

Jakoś tak bardziej odpowiada mi w tym przypadku walka o wolność pozbawiona sacrum, brudna i krwawa Twisted Evil

Anajulia

No dobra, to się przyznam, że też pomyślałam o Chrystusie Cool

. I choć mam w tej kwestii podobne odczucia jak Savvy - tzn. symbolika chrześcijańska nijak mi się nie komponuje z tą historią, która w dodatku miała miejsce setki lat przed Chrystusem - nie rzutuje ta scena na mój odbiór filmu. Podobnie jak cała, nieco nazbyt patetyczna moralistyka, którą wpleciono w fabułę. Może jestem dziwna, ale... nie sądzę, by należało ją traktować całkiem serio. Nie mogę się oprzeć wrażeniu, że - nawet jeśli film jest wiernym odtworzeniem komiksu (nie wiem, nie znam) - twórcy "300" od początku do końca puszczają do widza oko...

Savvy

A wiesz, że też mi to przeszło przez myśl...? Podobnie jaz z Ghost Riderem - dla mnie to była przekomiczna parodia gatunku, ale chyba niezamierzona przez twórców Very Happy

Odrzuciłam więc tą wersję w przypadku 300, może niesłusznie, bo uznałam, że kino amerykańskie już takie jest - patetyczne, z rozmachem i nie stać je na wyrafinowany, angielski żart Smile

Może nie tyle nie stać... Żart angielski jak nazwa wskazuje nie jest typowy dla Stanów Zjednoczonych Smile

Być może jestem uprzedzona (na pewno jestem uprzedzona! Very Happy

) i nie doceniam kinematografii amerykańskiej...

Kaileena_Farah

A ja jakoś nie porównuje śmierci Leonidasa czy Neo do Jezusa, mimo że podobieństwa do swojego rodzaju Mesjasza są dosyć widoczne (zwłaszcza w "Matriksie"). Może nie patrzę na to przez pryzmat mojej religii... której za swoją nie uważam. O, i tyle... Wink

Mrs.Sparrow