"Turysta"

Marta

Ze względu na występujących w nim aktorów, znanych chyba każdemu mieszkańcowi naszej planety - mowa o Johnnym Deppie i Angelinie Jolie - trudno nie usłyszeć o tym filmie. Według filmwebu to dramat i thriller, opowiada o agentce Elise Ward, której zadaniem jest schwytanie przebiegłego kryminalisty. Postanawia wykorzystać do tego celu przypadkiem spotkanego w pociągu turystę, Franka.

Dalej mówić nie trzeba, bo kolejne informacje tylko przeszkodzą w odbiorze filmu, mimo wszystko, akcji. Dlaczego "mimo wszystko"? Ponieważ akcja nie dzieje się błyskawicznie (choć film nigdy nie nudzi!), dając widzom możliwość podziwiania pięknych zakątków Wenecji i szykownych strojów Angeliny Jolie. Nie znaczy to jednak, że w filmie nie ma żadnych zwrotów akcji. Wszystko zostało moim zdaniem ładnie wyważone: akcja i "obrazki" Smile

, humor (kilka zabawnych scen, wszystkie przypadkiem związane z bohaterem Deppa) i romans. Jolie, za którą nie przepadam, absolutnie mi nie przeszkadzała, mam wrażenie, że została idealną dla niej rolę: posągu do podziwiania i kogoś, z kim postać Deppa mogłaby rozmawiać. O Deppie trudno mi cokolwiek powiedzieć obiektywnie. Mimo że znów chciał maksymalnie ukryć swoją urodę (przytył i chował się za długimi włosami i zarostem), dla mnie był zniewalający, czy to w piżamie, czy w smokingu. Może jego rola nie zapada w pamięć tak jak w POTC czy w "Alicji...", ale grał w końcu (prawie) normalnego człowieka, więc to raczej celowe.

Uwaga, SPOILER, nie czytaj, jeśli nie widziałeś filmu!

Mówię poważnie!

Przeczytałam różne opinie i wielu widzów twierdzi, że zakończenie filmu było bardzo przewidywalne. Cóż, ja byłam zaskoczona. Kilka razy przeszło mi przez głowę, że Alexandrem może być Frank, przez chwilę miałam nawet pewność, ale ostatecznie to odrzuciłam. Pewnie dlatego, że "to by było za proste", a Depp nie zwykł grać w filmach, które realizują pewne schematy. Nie jestem jednak rozczarowana. Przebranie Alexandra było doskonałe i sprawiło, że uwierzyłam, że ten człowiek mógł ukraść tyle forsy i nie zostać złapanym.

Koniec spoilera

Podsumowując, świetny film na wolny wieczór. Trochę ponad półtorej godziny mija bardzo szybko. Poleciłabym go miłośnikom ładnych wnętrz oraz krajobrazów i wszystkim, którzy mają trochę czasu i nie odrzuca ich Depp ani Angelina Jolie.

I jak, Załogo? Byliście, widzieliście? Co sądzicie?

Scarlett

Wiecie co... płakać mi się chce ;( ;( Turysta to nic innego jak przerobiony film "Anthony Zimmer" ;( ;( nawet dialogi są takie same ;( ;( buuuuuuuuuuuuuu ;( ;( zawiodłam się ;( czuję się oszukana i wyfrajerowana ;(

Marta

Słyszałam, że "Turysta" to remake, ale ponieważ tamtego filmu nie widziałam, nie mogę porównać obu filmów. To się może zmienić, bo wobec takiej nagonki na "Turystę" aż mam ochotę się dowiedzieć, co się ludziom wychwalającym "Anthony Zimmer" pod niebiosa tak nie podoba. Skoro, jak mówisz, scenariusz jest praktycznie taki sam, zostaje aktorstwo...

Scarlett

Tzn tak Anthony Zimmer jest o wiele bardziej... hm... sensacyjny... To jest po prostu normalny thriler, a Turysta to bardziej podchodzi pod komedyjkie Smile

Jeśli chodzi o to, które lepsze... Obstawiam Turystę Smile

Aletheia

SPOILERY JAK... NO!!!

Dlaczego najlepsze Johnnowe role są w kulawych filmach? Niekoniecznie zawsze i wszystkie, ale jakoś tak...

Franka Wywalić-Tą-Drugą-Paskudną-Połówkę-Na-T dopisuję do listy absolutnie naj...!!!

Z jednym małym (małym, tfu) zastrzeżeniem, o którym później.

Film dokładnie jak z tej książki. Tej Frankowej. Agencko-pozłacane zabili go i uciekł. Nawet zdjęcia w sam raz do Bondowej bajki, i nic więcej - Wenecja była naprawdę fajna tylko na dachach, wszędzie indziej pozłotka i kryształy, w ujęciach z przewodnika. Turystycznego, oszywiście. I nie żebym miała jakieś ale. Jeśli to miała być sensacyjna bajka podsumowująca sensacyjne bajki, to plan wykonany.
Angelina specjalnie kombinować do tej fuchy nie musiała, włączyła tryb "czerwony dywan" i do przodu. Wkurzona jestem, że jej przerwali, chciałam popatrzeć, czy jadła też będzie w rękawiczkach. (Dziurka na zegarek to niezły patent, ale pewnie wieje.) A właściwie po co ona wtedy wyszła z domu? Tak tylko pytam, a na dworzec oczywiście wszystkie lecimy jak stoimy. Siedzimy. Znaczy, wstajemy i idziemy, nawet bez tego rogalika. Przecież każda z nas nosi w torebce paszport, parasol i ciepły płaszcz. No dobra, paszport nie, to Unia była... No dobra, ja noszę parasol... A resztę załatwia się szminką No.VampiroUno i już się wybór płaszczy ściele do stóp razem z właścicielami, tak? No wiem, widziałam.

I tam każdy, absolutnie każdy ma narodowość wypisaną na facjacie. O rany, jakie to cudne było.

(Bettany ma w ryj. Znaczy, Bettany ma grabę i piwo, bo jak zwykle solidną robotę odwalił, zawsze miło popatrzeć, ale jego postać ma w ryj. Za "zabawmy się".) A w ogóle człowiek tam ocząpląsu i zeza rozbieżnego dostaje. Shocked

O, Timothy! O rany, Rufus! Normalnie zlot gwiaździsty, co się porobiło, że nimi trzecie plany tapetują, i to wszystkimi naraz.

A potem wreszcie wjeżdża powód dla którego w ogóle na to poszłam, i ekran się rozświetla, i sypią się gwiazdki, i ćwierkają ptaszęta... no w każdym razie mi się błogo robi, bo Johnny od pierwszej sekundy pokazuje, że aktor w filmie nie jest do cholery po to, żeby kosić za nazwisko. I w ogóle, że nie ma być, tylko grać. (Tak, do do ciebie, Angelina.) I się zakochuję na śmierć. A potem mi się tylko pogłębia. Całkiem słusznie musieli tą żonę nieodżałowanie utrupić, bo nie wiem co za suka by go rzuciła, pardon my French.
A potem mamy zakończenie. Reżyser nie ma u mnie piwa za to zwolnione tempo, ale nie ma też w ryj. Ma w ryj za co innego. Albo scenarzysta.

....................... Przestraszony

WTF IS IT???!!! Evil or Very Mad

Nieee, ja tego kategorycznie nie przyjmuję do wiadomości. Jako matematyk wziął i rozkminił ten szyfr, i struga wariata. O innych możliwościach proszę do mnie nie rozmawiać, nie ma, nie było, niemożliwe, wykluczone! No tak mi postać spaprać, żesz by ich...

No, to idę czytać Wasze.

Marta

Aletheia

Aletheia

Tutaj, czy do cytatów? przewala oczami

Naprzeciwko niego siedział amerykański turysta. Jego ubranie, płaszcz, walizeczka, aż po pełną nadziei przyjaźń do otoczenia i naiwny podziw dla krajobrazu, a nawet przewodnik w ręku, wszystko to zdradzało go i obwieszczało, że oto Amerykanin z prowincji po raz pierwszy zwiedza Europę.
Agatha Christie, Dwanaście prac Herkulesa