Ulubione horrory

GOSIA:D

Piła 1,2
Oszukać przeznaczenie 1,2,
Amitywille
Dom na przeklętym wzgórzu(nowa wersja)
The ring(amerykańska wersja)
The descent
Omen
13 duchów
Idle hands-zręczne ręce(to horror-komedia, ale fajny:p)

Scarlett

Oczywiście:
Jeździec bez głowy wiadomo - cudo Very Happy

. Sekretne okno to również nic dziwnego Very Happy

. Ale! Ostatnio oglądnęłam Ruiny, niezbyt znane, choć w sumie to nie wiem i trudno porównać ten film do Ringu na przykład, albo nie wiem.. Piły, chociaż i by. Oglądając nie ma ani sekundy rozluźnienia napięcia tak na prawdę! W dodatku zrobiony rewelacyjnie, tak jakby to wszystko co się dzieje było jak najbardziej rzeczywiste! I jak mam być szczera, to jest to pierwszy horror, po którego oglądnięciu było mi autentycznie niedobrze! Całe szczęście nie jadłam kolacji przed nim, bo nie wiem jakby się to skończyło! Laughing

W dodatku nie jest to coś z gatunku... Łaaa wyskoczyło zombi! Albo nie wiem... Walnięta dziewczynka terroryzuje ludzi!! Ruiny to jest coś zupełnie innego... Tam jest po prostu strach.
Tak samo rewelacyjnym horrorem jest "Dorian Gray"! No miooodzio! Typowy gotycki horror! Trzyma w napięciu do ostatniej minuty nie dając takiego jakby ... upustu... Ale przede wszystkim ideologie Harolda, a przynajmniej większość z nich, są wyjątkowo w moim stylu... No i dawno nie trafiłam na film, który miałby tak ewidentny morał Very Happy

Aletheia

Scarlett

Żałuj !! Na prawdę żałuj ! Ja byłam dwa razy na nim w kinie Very Happy

. Pewnie by się Anajulii spodobał, bo jest tam dużo takich ... filozoficznych czysto przemyśleń i rozważań Smile

snufkin

Ulubione horrory - Blair Witch Project, Hide and Seek, ale numerem jeden pozostaje cała seria "Koszmar z Ulicy Wiązów", oczywiście ta stara wersja (Ach, Johnny w pierwszej i szóstej części Smile

), ale to bardziej jako czarna komedia. Smile

Wulf

"Dziecko Rosemary", "Coś", "Lśnienie", "Omen", "Koszmar z ulicy Wiązów", "Ring".

Natomiast wspomniana "Piła" to nie horror, tylko thriller. Tak samo horrorem nie jest "Cannibal Holocaust" ani "Teksańska masakra...". Te filmy nie zawierają elementu nadprzyrodzonego. Są tylko pełne okrucieństwa i przemocy. A horror to fantastyka grozy - w nim przeciwnikiem są duchy, demony, wampiry, wilkołaki, zombi, diabły, czarownice, czarni magowie itp. postacie (i siły) nadprzyrodzone. A nie jakiś psychopata. Tak samo horrorami nie są filmy o atakujących ludzi zmutowanych zwierzętach.
Jeśli film nie ma elementu nadprzyrodzonego, to nie jest horrorem. Dlatego czystego gore nie uznaję za podgatunek horroru.
Horror jest nie tylko gatunkiem filmowym, ale i literackim. A w sensie literackim jest to właśnie fantastyka grozy. W filmowym tak samo.

"Martwica mózgu" to czarna komedia, ew. komedia grozy.

Od "Piły" lepszy jest moim zdaniem inny, trochę podobny thriller - "Cube". Tam też głównym motywem jest zagadka, jak wydostać się z zamkniętego pomieszczenia pełnego pułapek. Naprawdę polecam, jeśli ktoś nie oglądał.

"Piła" jest filmem popkulturowym i mocno niedopracowanym w szczegółach. Popularność zdobył dzięki znakomitej reklamie, a nie dzięki dobrej produkcji, porządnej i wiarygodnej fabule i dobrej grze aktorskiej.

Z powodu wielości retrospekcji akcja rozmywa się i nie pozwala skupić się widzowi na jednym wątku - wątków jest kilka i żaden z nich nie wysuwa się na prowadzenie.

Widz nie może się utożsamiać z żadnym z bohaterów, bo detektyw Tapp sugeruje, że to Lawrence Gordon jest mordercą, więc mu nie ufamy, a jednocześnie żona Gordona ostrzegła go, żeby nie ufał Adamowi. A sam detektyw jest ogarnięty żądzą zemsty i odnalezienia Jigsawa.

Policja jest strasznie nieprofesjonalna - nie dość, że przesłuchują Amandę, niedoszłą ofiarę Jigsawa, bez psychologa, a Gordona bez adwokata, to żeby schwytać psychopatycznego porywacza i mordercę, jadą tylko we dwóch, bez żadnego wsparcia.

Pełznięcie Lawrenca z obciętą nogą wygląda mało wiarygodnie, a mimika Adama jest przesadzona i przez to denerwująca.

Wobec powyższych, nie rozumiem zachwytu nad filmem "Piła". W zasadzie jedyny pozytyw tego filmu, to stawiane przez Jigsawa pytania i kwesite, na ile jesteśmy w stanie wyzbyć się człowieczeństwa i zasad, żeby ocalić siebie i swoje rodziny, jak zachowamy się w sytuacjach ekstremalnych i stwierdzenie z drugiej części, że kto nie ceni życia, nie zasługuje na nie.

Karottka

Och, Wulf, nie tylko w tym filmie ludzie błysną niewiedzą na wiele tematów. Akurat jeśli chodzi o mnie, to ja - idąc po pasjach - zauważam tylko błędy natury przyrodniczej lub jeździeckiej. Ale o tym może napiszę w innym temacie. Wink

Co do horrorów - najbardziej do psychiki trafiają mi "Egzorcyzmy Emily Rose". Ogólnie filmy, w których zawsze coś musi się nagle pojawić najbardziej napawają mnie lękiem.

"Sekretne okno"? Nie nazwałabym tego horrorem. Nie ma tam żadnych nadnaturalnych mocy. Bardziej mi pasuje pod thriller, w końcu to Mort wczuł się w głównego bohatera swojej książki, prawda?

Aletheia

Wulf

Wspomniane "Egzorcyzmy Emily Rose" to połączenie horroru z filmem sądowniczym (opartym zresztą na faktach, choć ze zmienionym nazwiskiem bohaterki domniemanego opętania).

Aletheia

Karottka

Tu muszę biologicznie zwrócić uwagę Alethei, że rekiny nie mają w naturze atakowania człowieka, a już na pewno nie żarłacz biały, bardziej tępogłowy albo byczy Razz

Zresztą ptak też może zaatakować człowieka, dlaczego nie? Struś ma takie kopnięcie, że spokojnie zrobiłby krzywdę ceny hospitalizacji, a czasem i życia. Nogi ma wręcz niesamowite.

Co do duchów i demonów - to jest w nich najgorsze, a jeszcze kiedy reżyser specjalnie zaskoczy widza widokiem zmarłego... Ehh, albo coś w tym stylu oczywiście, jednakowoż na mnie robi to to samo wrażenie Laughing

Marta

Tylko na Perle mogą toczyć się dyskusje na temat napromieniowanych rekinów i kopiących strusiów (prawie) NA POWAŻNIE Very Happy

I za to ją uwielbiam Very Happy

Wygłosiwszy tę offtopiczną uwagę, znikam Smile

Aletheia

A ludzie nie mają w naturze biegania na szybkość, bo jesteśmy raczej gatunkiem chodzącym. A jednak to robimy. Wink

I różne inne dziwne rzeczy... Rekin ma w naturze atakowanie tego co wygląda na jadalne i raczej bym się nie rozdrabniała na porównywanie (wykluczanie) gatunków typowo drapieżnych, co innego jakby filmowcy wpakowali w taką fabułę rekina wielorybiego. A co robią strusie w kontekście "Ptaków"? Laughing

Sądzę, że w tym wypadku pierzastość i jajorodność to żadne kryterium. Że struś bywa groźny? No jasne, że jest. W tym rzecz. Stada gołębi natomiast raczej groźne nie bywają, o ile nie liczymy zagrożenia, ehem, balistycznego. Rolling Eyes

Dlatego "Ptaki" można uznać za fantastykę, nieco bardziej niż "Szczęki" (nawet biorąc poprawkę na niewątpliwe przegięcia także w "Szczękach").
Ale na marginesie, podejrzewam, że i tak - "Krwiożercze strusie" stałyby raczej na jednej półce z "Atakiem morderczych pomidorów". Mr. Green

Niektóre zwierzątka po prostu mają pecha, jako potencjalne gwiazdy. Laughing

Karottka

Osobiście nie oglądałam "Ptaków", jednakowoż wszystkie zwierzęta potrafią być groźne. Ale nie o to mi chodzi - generalnie chciałam tylko umocnić w przekonaniu obecnych tu piratów, iż nie tylko w filmach akcji zdarzają się pomyłki. Chyba, że mam rozumieć, że wyłapanie ich to zbyt duży wysiłek... :3

Co do pomidorów - tu mnie zabiłaś, o tym jeszcze nie było filmu Laughing

A może już był? Tych horrorów już tyle jest, niektóre o zupełnie bezmyślnych fabułach... Very Happy

Wulf

Karottka

Wulf - nie zgodzę się. Z badań wynika, że to tępogłowe są najagresywniejsze, później tygrysie i żarłacze białe. To oczywiście statytyki "rekinie", bowiem hipopotamy (przynajmniej w Afryce) są groźniejsze.

"Atak pomidorów"... Daje do myślenia Very Happy

Niedługo ludzi będą pożerać wściekłe kopytka Laughing

mroźnemiasteczko

Muszę przyznać że wolę te starsze horrory, nowe są w znacznej większości dla mnie zupełnie niestraszne. Np. ostatnio oglądałem film "30 Dni Mroku" - klimat dobry, postacie wampirów oryginalne i ciekawe, ale podczas seansu nie bałem się ani trochę. Za to te z np. lat 80, wywołują u mnie ciarki na plecach. Do tych najstraszniejszych zaliczyłbym "Coś", w których przerażające metamorfozy obcego, wykreowane przez Roba Bottina, na długo zapadły mi w pamięć, oraz "Lśnienie" Stanleya Kubricka z sugestywnie odegraną rolą Jacka Nicholsona. Horrory traktuję nie tylko jako typowe "straszaki". Tego typu filmy mogą być czasami prawdziwymi dziełami sztuki, jak np. nieme arcydzieło "Nosferatu - Symfonia Grozy" czy "Dziecko Rosemary". Ostatnim naprawdę dobrym filmem grozy jest dla mnie "Wywiad z Wampirem" na podstawie powieści Anne Rice, zawierający wiele metafor i filozoficznych rozważań.

Aletheia

"Coś" to u mnie przypadek, kiedy tak bardzo się nastawiłam na nadzwyczajności, że film nie dał rady tego spełnić... Mimo wszystko pozostaje dla mnie jednym z przykładów na specyficzną jakość sf '80. Ale to już do całego Carpentera się odnosi, przynajmniej tego wcześniejszego.

Sosnafnm

Stary Hellraiser i stare Coś, no i Lśnienie...Candyman i Carrie też są niezły. Dzisiejsze horrory zupełnie mi nie podchodzą.

Karottka

Jeśli mam być szczera, to "Lśnienie" nie jest dla mnie specjalnie straszne. Choć nie wiem, może nie złapałam sensu filmu? ;x
Cenię za to jeden z klasycznych horrorów - Egzorcystę. Bardzo dziwna jest natura ludzka - lubią się bać Very Happy