Co teraz czytasz?

Agrafka

Michael White, John Gribbin - "DARWIN: ŻYWOT UCZONEGO".Po raz setny - moja biblia!! Very Happy

Rui.Rose

Prosto z biblioteki na osłonecznione huśtawki. Zdążyłam nieco nadgryźć "Nad brzegiem rzeki Piedry usiadłam i płakałam". I zrozumiałam dlaczego ta książka była tak gorąco polecana przez resztę Załogi Smile

Elizabeth

A ja przeczytałam "MiM" i nie wiem za co się zabrac...mam za długą listę książek, które 'warto' zobaczyc, ech.. Smile

Za coś w koncu trzeba się zabrac

Rui.Rose

Po skończonym "Tao Kubusia Puchatka", zrobiłam sobie małą przerwę i biorę się już za "Te Prosiaczka", czyli zgłębiania podstaw taoizmu ciąg dalszy Very Happy

Elizabeth

A ja przeczytałam "Forresta Gumpa" i "Forrest i spółka" Winstona Grooma, a teraz czytam "Dumę i Uprzedzenie" Jane Austen Very Happy

Mrs.Sparrow

Ja skończyłam niedawno czytać "Syzyfowe Prace" (nuuudna lektura

) i zabrałam się znów za czytanie "Czarnych żagli czterdziestu mórz" Very Happy

Lizbeth Rackham

Ostatnio czytałam ,, H. M. S. Surprice'' Patrica O' Briana. A teraz... Nie mam co czytać! Ratujcie! Bez książek źle się czuję...

Mari

Po książkach nawigacyjnych spokojnie wróciłam do jednej z ulubionych książek z dzieciństwa... "Ania z Zielonego Wzgórza" mode on...

Beh.

Ach, "Ania z Zielonego Wzgórza"... Znienawidzona w dzieiństwie, ukochana w latach późniejszych książka. Do tej pory czytuję swoje ulubione rozdziały :)

A może polecilibyście jakąś ciekawą książkę z mądrym przesłaniem skołowanej Behemotce? King znudził mnie zdecydowanie (przynajmniej tymczasowo ;) i poszukuję czegoś... ambitniejszego? Czegoś, co mnie poruszy, proszę was.

Mari

Mały Książę... ta książka rusza mnie za każdym razem kiedy ją zwezmę do ręki... lub może Hamlet jeżeli lubisz William'a, jak soć więcej mi się przypomni to zedytuje swoją wypowiedź xD

Gochna

Obecnie? Czytam "Wesele" Razz

Lektura szkolna

Jakoś idzie, a potem może jeszcze raz przeczytam "Włóczęgi Północy" Smile

Beh.

Mari

ależ nie ma za co xD To teraz ja czekam na jakąś ciekawą propozycję bo książki z dzieciństwa już przeczytałam kolejny raz.... No i nie mam czym soebie czasu zająć xP

Kaileena_Farah

Chcecie ciekawej propozycji? Wink

Skończyłam ostatnimi czasy czytać opowiadania H.P. Lovecraft'a zebrane w tomiku pt. "Zew Cthulhu" (czyt. Ktulu, jakby ktoś miał problem Razz

). "Czytać" to właściwie złe słowo, bo ja tą książkę po prostu połknęłam... Jak zaczęłam to skończyłam dopiero późno w nocy z przeświadczeniem, że światła nie zgaszę i spod kołdry głowy nie wyciągnę... Wink

Na wstępie zaznaczam, że to nie lektura dla wszystkich, ale jeśli damy się porwać dość specyficznemu klimatowi i wciągnie nas świat Bóstw i demonów precyzyjnie opisany przez autora... brrr - to po prostu nie daję o sobie zapomnieć! Niezdecydowanym polecam na pierwszy ogień dość krótkie opowiadanie zatytułowane "Kolory z przestworzy". Dobrze, że czytałam je jeszcze za dnia Wink

! Nie jest to typowa historyjka grozy, ale przemyślany horror science-fiction. Dzieje się na Ziemii, ale opisuje sprawy dalece wybiegające poza ludzką percepcje. Lovecraft przedstawia wydarzenia ze strony tego, który odkrywa czające się w mroku koszmary, jednocześnie pozostawia czytelnikowi ogromne pole do interpretacji, gdyż większość jego opowiadań kończy się intrygująco i dość niespodziewanie. Nie stosuje tanich zabiegów - nie próbuje przestraszyć, a straszy. Dość subtelnie, bo zazwyczaj ogarnia nas jedynie niepokój i przed oczami malują się potworne wizję bestii z jego wyobraźni, które zamieszczał na kartach powieści.
Historia życia Lovecraft'a jest bardzo ciekawa, miała znaczący wpływ na to, co pisał. Od dziecka był "inny" - osamotniony w wielkim domu w Providence, bardzo szybko stracił oboje rodziców, a na jego utrzymanie łożyli bogaci krewni. Chłopak dorastał w ciemnych pokojach, rzadko wychodził na zewnątrz, a jeśli już to robił - śpieszył do redakcji wielu pism, które zamieszczały jego artykuły i pierwsze opowiadania. Dla obserwatora z zewnątrz - widok Lovecraft'a musiał być dość niecodzienny... Jako chłopiec budował ołtarze, na których czcił wymyślonych przez siebie bogów, składał im ofiary, wyśpiewywał psalmy w języku, który sam opracował... Tak właśnie narodziły się pierwsze zalążki "Kultu Cthulhu", który obecnie jest kultową podstawą do gier RPG i cenionym literackim dobytkiem, z którego inspirację czerpali legendarni pisarze XX-ego wieku - tacy jak Tolkien, King czy nasz rodak Andrzej Sapkowski (w księgozbiorze Reinmara, bohatera ukochanego "Narrenturmu" umieścił jedno z dzieł wymyślonych przez Lovecraft'a - "Necronomicon", mający zawierać niejasne przesłania dotyczące Kultu i Wielkiego Bóstwa Cthulhu, napisane ponoć przez szalonego Araba, znajdującego się pod wpływem wizji zsyłanych mu przez podmorskie bóstwa).
Z całym swoim bagażem dziwactw - Lovecraft rozpoczął opisywanie własnego świata... mrocznego, szarego świata - pełnego milczących ludzi, gotyckich budowli, głębin i tajemnic. Nadał zupełnie nowy wymiar opowiadaniom grozy, które na początku wieku XX-ego podupadały... Za życia nie był doceniany. Zdobył grono wiernych czytelników, ale jego prace nie opuściły Ameryki. Dopiero po jego śmierci - grupa jego zagorzałych fanów otworzyła wydawnictwo i zaczęła w śladowych ilościach rozprowadzać na rynku jego dzieła, uprzednio zbierając je z przeróżnych czasopism fantasy. Tak też Lovecraft przywędrował na Stary Kontynent, gdzie dostrzeżono jego talent i niezwykłe rozwiązania literackie. Jego legenda trwa już ok. 80 lat, a nadal przeraża i fascynuje wielu.
By zakończyć te nieskładne zachwyty dodam, że wiele dzieł pisarza wydano także w Polsce, więc wybór jest duży. O dziwo (!) dotarł do nas także szalony "Necronomicon", którego lektura stanowi dziś spore wyzwanie, ale na pewno nie zobojętnia czytelnika na resztę twórczości Lovecraft'a...

Kaileena

Ps. Dawno nie napisałam tak długiego postu Wink

Pps. Jako ciekawostkę dodam, że IMHO wygląd Davy Jones'a ze "Skrzyni..." był mocno inspirowany wymyślonym przez Lovecraft'a Cthulhu...
Ppps. To ja może zamieszczę kilka artów jeszcze... xDDD:

Ilustracja do opowiadania "Widmo Innsmouth" ---> [link widoczny dla zalogowanych]

Ktoś sobie zinterpretował Cthulhu, tak oto ---> [link widoczny dla zalogowanych]

Ilustracja do pierwszego opowiadania, które wzbudziło we mnie palpitacje serca... Ucieczka z Podwodnego Miasta była przerażająca Shocked

---> [link widoczny dla zalogowanych]

A tu inna interpretacja tej sceny i samego śpiocha - Cthulhu ---> [link widoczny dla zalogowanych]

No i... na deser - H. P. Lovecraft (chyba najmniej mroczną fote wybrałam xD) ---> [link widoczny dla zalogowanych]

Pozdr. Wink

Beh.

Kaileena, chyba trafiłaś w mój gust z tym Lovecraftem. Po takim wstępie na pewno nie oprę się którejś z jego książek, obym je tylko znalazła w bibliotece.
Wielkie dzięki, mam wreszcie na co polować, mrrrah :)

PS Tak na marginesie, wiecie, że "Mały Książę" to książka "zboczona i niepoprawna"? Taką opinię usłyszałam od jednaj z moich nauczycielek.
Czy ja tam coś przegapiłam? A może mam jakąś ocenzurowaną wersję?
;)

Anajulia

A jak to umotywowała? Może ja też mam okrojona wersję Very Happy

.

Beh.

Wynikło to z rozmowy o egzaminie, przez program nauczania języka polskiego. Chodziło mniej więcej o to, że w programie za dużo jest filozofii a za mało nauki o języku (!), że teraz nauczanie polskiego stoi na tak niskim poziomie, że lekturami są tak zboczone książki jak "Mały Książę" i że w podręcznikach nie powinno się zamieszczać fragmentów utworów tak niepoprawnych.
Wg mojej nauczycielki, MK pod pozorami niewinności przemyca pedofilię i seks.

Moje kochane gimnazjum. Aż mi wstyd, że uczą mnie tacy ludzie.

Anajulia

Az chyba przeczytam jeszcze raz Very Happy

. Naprawdę jest teraz w programie dużo filozofii? Łaaa! To co Wy przerabiacie? Serio pytam! Ja tam się uczyłam tylko gramatyki i historii literatury Sad

.

A żeby nie off-topować za mocno, przyznam się szczerze, że ostatnio nie przeczytałam ani pół stroniczki. Na półce stoi kilka zaczętych lektur, ale jakoś nie mam mocy, by do nich wrócić. Ech, wstyd mi...

Rui.Rose

W takim razie ja również muszę mieć jakąś wersję ocenzurowaną, bo nie dopatrzyłam się nigdzie tego typu podtekstów.
"Mały Książę" zboczoną i niepoprawną książką?!
Shocked

- to moja pierwsza reakcja
Laughing

- po otrząśnięciu się z zadanego ciosu, zrobiło mi się żal tej kobiety Very Happy

Jej zdolności analityczne mnie dobijają Laughing

Aż dziw pomyśleć, że takie osoby zajmują się edukacją młodego pokolenia Shocked

I jak tu się rozwijać?!

Beh.

Anajulio, oto rozdziały w naszym podręczniku od "literatury" (mamy jeszcze drugi - "gramatykę"):
Człowiek wobec problemów egzystencji
Twórca wobec świata
Ja wobec kultury

W każdym z tych rozdziałów są fragmenty odpowiednich tekstów. Filozoficznie? Bo ja wiem...

Mari

Ja skończyłam wczoraj Hamleta Smile

Jedna z moich ulubionych książek, a teraz wezmę się chyba za materiały do Tall Ship's Races

Rui.Rose

Pomyślałam, że dobrze byłoby teraz sobie przeczytać Kubusia Puchatka i Chatkę Puchatka Smile

Spojrzeć na te ukochane książki z dzieciństwa z trochę innej perspektywy, wzbogacona o dociekania Benjamina Hoff na temat Tao i... nie tylko Smile

Jego wyjaśnienia tego fascynującego zagadnienia na podstawie postaci, ich zachowań, upodobań, przyzwyczajeń, z książek A.A. Milnea, dały mi dużo do myślenia. Zaczęłam się nad tym wszystkim zastanawiać. Polecam gorąco te książki każdemu, kogo tylko mogą zaintrygować Smile

Sądzę, że w naszej hipisowo-ufokowej Załodze znajdzie się kilku pomyleńców Very Happy

Anajulia

Ach! Ja się już podniecałam "Kubusiem"i "Chatką" w innym temacie, ale to było tak dawno temu, że achnę sobie raz jeszcze, korzystając z okazji. Tak! Tak! Do tych książek zdecydowanie należy wrócić, gdy jest się dorosłym/nad wiek dojrzałym ( Very Happy

). Są jak POTC. Dopiero z pozycji dorosłej/nad wiek dojrzałej osoby dostrzega się w pełni ich mądrość i piękno, ich dowcip, przewrotność, aluzyjność. Chyba też sobie poczytam. Ostatnio przeczytałam "Chatkę" od deski do deski leżąc w gorączce (epidemia grypy) w czasie zimowej sesji egzaminacyjnej, co było dla mnie nie lada stresem. Zaśmiewałam się do łez nad tą lekturą i jakoś momentalnie mi się zmienił stosunek do rzeczywistości. Przyjęłam problem sesji i grypy ze stoickim spokojem. Niech żyje Kłapouchy! Very Happy

Savvy

Popieram! Ja sobie tak wracam od dłuższego czasu do wszystkiego co zalicza się do literatury "dziecięcej".

Tymczasem skończyłam Harrego 5 i 6, zabieram się za Księcia Półkrwi po angielsku. Właśnie odkryłam odpowiedni temat - idę tam się wypaplać Wink

Savvy

A tymczasem... Pochłonęłam w iście masochistycznym geście "26a" Diany Evans. Jestem wstrząśnięta, wzruszona, smutna, trochę szczęśliwa i nie wydaje mi się, żeby udało mi się napisać coś o fabule. Jeśli ktoś jest ciekawy oto [link widoczny dla zalogowanych], ale ostrzegam, że namiętnie czytam wszystkie 'opisy z okładek' i żadko zdarza się, że są trafne Very Happy

Opis "26a" należy to większości - dowodem niech będzie to samobójstwo, które naprawdę nie jest zalążkiem akcji, czy właściwie myśli, bo pojawia się na sam koniec.
Dorzucę jeszcze, że to chyba taka pozycja, która dla jednych obojętna, dla drugich staje sie czymś wyjątkowym, porozumieniem, dla mnie na razie poza płaszczyzną słów.