Las do krzyczenia ;)

KresKa

Why chlip??! Toż to trzeba się radować, jak do Norge!!

Właśnie Gochna, pochwal się na jakież to studia się dostałaś Wink

Gratulacje!

Karottka

A ja nie wiem, co to znaczy Norge?
A gochna - congratulations Very Happy

Tylko where? Where się dostałaś? Wink

Gochna

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Tarnowie, wydział Ochrona Środowiska Very Happy

Dokładnie tam gdzie chciałam Very Happy

A tak poza tym to niedługo jadę w moje ukochane Bieszczady Very Happy

Ana, jedziesz do Norwegii się smucisz? Co ja bym dała żeby pojechać Wink

Karottka

Ah, to Norwegia xD Ja pusta Very Happy

Gochna, to cudownie! A jaki zawód w tym zdominujesz? Wink

JEST! Wreszcie wyjadę na stałe do Anglii... Niestety, dopiero po skończeniu liceum... Będę odliczać lata Wink

Mam nadzieję, że już się ułoży, bo od jakiegoś czasu kontakty z rodziną są... Lekko napięte. Myślę też, że jak już będę w nowym domku, to pozwolicie mi poopowiadać, jak tam jest

Of course założę nowy temacik specjalnie do tych historii

Ale no wreszcie!!! Wyjazd ustalony a ja normalnie krzyczeć ze szczęścia chcę!!! Very Happy

Myślę, że w tych długich przygotowaniach będziecie ze mną, w końcu to z wami spędziłam szczęśliwe chwile

Mrs.Sparrow

Anajulia

Gochna

Ana, dzięki wielkie Very Happy

Aj, tam, co weekend, mogę i co weekend jechać, byle nie siedzieć w domu Razz

Tyle co w Bieszczady będę jechać

KresKa

Karottka

Gochna - to zobacz, zobacz

Nie moge... Wszystko mi się miesza Sad

Chcę jechać do Anglii, ale Polskę kocham... Życie i ta miłośc jest piękna, ale czasami zalewam sie łzami, że ja tak nie mam. Normalnie tak mnie wzięło na smutki, że nie umiem już nie płakać... Codziennie muszę wylać łzy i normalnie chcę się tego pozbyć! Niestety, jak tylko nie spróbuję, zawsze kończy się to jeszcze gorszym smutkiem

Więc trzeba to przetrzymać, dopóki tata nie przyjedzie... Ale jak już jest w domu, jeszcze gorzej... Nie chcę, by wyjeżdżał, póki już jest w Polsce... I kiedy wyjeżdża, tak się załamuję, że nie uśmiecha mi się nic, co najweselsze. Normalnie zaraz pójdę smutać dalej Sad

Scarlett

Właśnie wróciłam z koloni w Grecji... bosko było generalnie, jednakowoż cieszę się bardzo, że wróciłam... widzę jakieś zmiany na forum, muszę się porozglądać jeszcze Smile

Jutro znów wyjeżdżam na wieś... także lait...

Karottka

Scarlett, ty dla mnie litości nie masz? Very Happy

U nas tyle nowych tematów, a ciebie jeszcze tam nie ma? Do roboty xD
Ale teraz wiem, co się dzieje

JEST!!! Wreszcie zrobiłam układ do ponad 3 piosenek! Very Happy

Normalnie to każdy może, ale bez twórczej weny to trudniej Razz

Ale no udało się! Jeszcze tylko rodzicom jakoś pokazać, a potem wspinam się na wyżyny przy najbliższych grillach i wreszcie spełnię swoje marenie o występach tanecznych

Jupi! xD

Anajulia

Taka cisza drugi dzień, że aż się boję odezwać. Zresztą, odzywam się szeptem, bo nie mam siły mówić, a co dopiero krzyczeć, jak bym miała ochotę... Czy ktoś z Was wpadł kiedyś na szalony pomysł, by sprawić sobie stały aparat ortodontyczny? Jeśli tak, będę wdzięczna za wszelkie krzepiące informacje. Na przykład takie, że za dwa dni przestanie mnie boleć, po tygodniu nauczę się mówić, a po dwóch nie będę go już zauważać Pray

W przeciwnym razie zwariuję po trzech, a o przeżyciu tak dwóch lat to w ogóle nie ma mowy

Aletheia

Gochna

ja miałam co prawda zdejmowany, ale nosiłam go dość długo bez zdejmowania.Kilka dni faktycznie bolało, ale potem już przestało, no i nauka mówienia to też kwestia wprawy Wink

Wszystko da się przecierpieć, teraz przynajmniej nie mam zębów pod kątem 45 stopni Wink

Anajulia

Dziś nie boli samo z siebie. Tylko jak się postuka w któregoś zęba (momentalnie bolą wszystkie - ciekawe Very Happy

). Wczoraj po raz ostatni musiałam się ratować proszkami przeciwbólowymi. Odkryłam uroki wosku dentystycznego, więc aparat już nie kaleczy mi warg. Jest jakiś progres. Ale przeszkadza mi ustrojstwo i wiele bym dała za to, by odpocząć od niego choć z pół godziny Crying or Very sad

Dziękuję za słowa otuchy Smile

. Trzymajcie za mnie kciuki!

Kaileena_Farah

Przetrwasz. Człowiek to stworzenie, które przyzwyczai się do wszystkiego Wink

Ja mam przerwę między górnymi jedynkami i chociaż mogłabym ją skorygować - wcale tego nie chcę. Co prawda nie zawsze tak było, ale zrozumiałam, że trzeba siebie akceptować. No, przynajmniej pod tym względem Wink

Druga sprawa, że zwyczajnie nie stać mnie na aparat.

Anajulia

Mnie też wiele lat przede wszystkim nie było stać. I lubiłam swoje wystające dwójki, a z całą pewnością nie miałam z ich powodu najmniejszych kompleksów. Uświadomiono mnie jednak, że względy estetyczne to pikuś - stłoczone zęby po prostu szybko mi się posypią. Wizja sztucznej szczęki tuż po czterdziestce, albo drogiego, bolesnego leczenia, skłoniła mnie do refleksji, że jednorazowa inwestycja w aparat to lepsze wyjście. Wszystkich ze stłoczonymi zachęcam do szybkiej decyzji tego rodzaju - przed dwudziestką to znacznie szybszy i mniej skomplikowany proces niż w moim przypadku. Żałuję, że wzięłam się za to dopiero teraz...

No i robi nam się off-top dentystyczny Very Happy

. Ale w sumie cała jestem niemym krzykiem nad swoim uzębieniem ostatnimi dniami, więc gdzie iść z problemem, jak nie do Lasu...

Kaileena_Farah

W Lesie rotrzyga się wszystko - nawet problemy natury dentystycznej.

Rozumiem, rozumiem... i życzę wytrwałości. Naprawdę - źle nie będzie, jestem tego pewna. W razie czego przyjdziesz tutaj i wyseplenisz nam, jak bardzo Ci niekomfortowo i nieprzyjemnie - pocieszymy Wink

Mrs.Sparrow

Znam kilka osób które kiedyś nosiły, bądź noszą aparaty i już po pewnym czasie szybko się do niego przyzwyczaiły. Nie mają np. żadnego problemu z mówieniem, a do jedzenia z drucikami na zębach też już przywykli Wink

No i przede wszystkim już go w ogóle nie czują Smile

Będzie dobrze, na pewno - trzymam kciuki, że szybko przestaniesz zwracać na niego uwagę Wink

Anajulia

Dzień piąty - już prawie nie boli, przestało cisnąć. Zaczynam wyglądać jak człowiek i mówić wyraźnie. Zdarzają się chwile. że zapominam o aparacie. I zjadłam dziś (z pół godziny mi to zajęło) kotleta mielonego! Very Happy

.

Pozdrowienia z pachnącej deszczem Skandynawii!

KresKa

Gochna

To ja się żegnam, i do zobaczenia za jakiś czas, bo jadę w Bieszczady. Bywajcie! Very Happy

Karottka

Bywaj Gochna! Very Happy

JEST! Wreszcie koniec wakacji! Dziwicie się?

Cóż, to nie jest skomplikowane, acz z drugiej strony jest...
Tak czy siak bardzo się cieszę, że może i moje wakacje były najgorsze w życiu, ale za to wzbogaciłam je o Króla Popu. Właściwie też czuję w powietrzu dziwną aurę, odkąd kot wygrał ze mną Tour de Dwór xD Zawsze wygrywa u mnie kawałek mielonki xD No ale cóż... Z drugiej strony były nawet fajne i do przeżycia Wink

Smuci mnie jedynie myśl, że gdy czytałam w internecie o wyjazdach, ja wtedy siedziałam cały czas w domu... No i poraz kolejny pomogło mi YANA Very Happy

Eh... Muszę coś ze sobą zrobić teraz, bo wszystkim działam na nerwy Razz

Prawdopodobnie na pokładzie Perly pojawie sie dopiero pod koniec września, bo teraz... Teraz muszę porozmyślać.

Ismeril

Musze sobie pokrzyczeć bo cholera mnie weźmie!!

Moja córa często choruje. Robię wszystko żeby ją jakoś uodpornić i zahartować. Ostatnio byłam z nią miesiąc nad morzem bo lekarz powiedział że powinnyśmy tam pojechać na co najmniej 3 tygodnie. Więc pojechaliśmy. Oczywiście tam też się przeziębiła ale skończyło się na syropie i witaminie C. Myślałam że teraz będzie lepiej. Wróciliśmy do domu i patrząc raźno w przyszłość wypuściłam moje dziecko pierwszy raz w jej 4 letnim życiu na Mazury z dziadkami. Ja miałam odpoczywać samotnie w domu. No i dziś dzwonią dziadkowie i mi mówią że Zuza ma temperaturę, boli ją głowa i ma anginę. Oczywiście dostała antybiotyk.

Wiecie co jest w tym najgorsze. Najgorsze jest to poczucie bezsilności. Staram się. Dbam o nią. Funduję kuracje uodparniające i te domowe i te fachowe specjalnymi szczepionkami i NIC. Fakt że choruje mniej niż kiedyś a przebieg tych chorób jest coraz częściej łagodny i nie potrzeba antybiotyku ale marzy mi się by w ciągu roku brała te paskudne antybiotyki góra dwa razy a nie więcej. W tym roku to już trzeci raz!!

Przepraszam was za te żale. Większość z was pewnie jeszcze nie wie jak to jest bo nie macie dzieci. Ale to takie dołujące!

Anajulia

W Lesie za żale przepraszać nie trzeba. Zwłaszcza, że to jest dopiero prawdziwy powód do żalu. Odesłali Zuzę do domu? Zresztą, bez znaczenia - tak czy nie, pewnie koniec Twojego spokojnego czasu Sad

. Przykro mi, Is... Tak, bezsilność to jedyne słowo, które mi przychodzi do głowy. Podobno z takiego chorowania się z czasem wyrasta. Życzę Ci, aby to było szybko! Ukochaj Zu ode mnie.